YÜSUF SÜRESİ AYET 81
ارْجِعُواْ إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُواْ يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ ﴿٨١﴾
Irciû ilâ ebîkum fe kûlû yâ ebânâ innebneke seraka, ve mâ şehidnâ illâ bimâ alimnâ ve mâ kunnâ lil gaybi hâfizîn(hâfizîne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 82
وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيْرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿٨٢﴾
Ves’elil karyetelletî kunnâ fîhâ vel îralletî akbelnâ fîhâ, ve innâ le sâdikûn(sâdikûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 83
قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٨٣﴾
Kâle bel sevvelet lekum enfusukum emrâ(emren), fe sabrun cemîl(cemîlun), asâllâhu en ye’tiyenî bihim cemî’â(cemî’an), innehu huvel alîmul hakîm(hakîmu).
YÜSUF SÜRESİ AYET 84
وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ ﴿٨٤﴾
Ve tevellâ anhum ve kâle yâ esefâ alâ yûsufe vebyaddat aynâhu minel huzni fe huve kezîm(kezîmun).
YÜSUF SÜRESİ AYET 85
قَالُواْ تَالله تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ ﴿٨٥﴾
Kâlû tallâhi tefteu tezkuru yûsufe hattâ tekûne haradan ev tekûne minel hâlikîn(hâlikîne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 86
قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ﴿٨٦﴾
Kâle innemâ eşkû bessî ve huznî ilâllâhi ve a’lemu minallâhi mâ lâ ta’lemûn(ta’lemûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 87
يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٧﴾
Yâ beniyyezhebû fe tehassesû min yûsufe ve ahîhi ve lâ tey’esû min ravhillâh(ravhillâhi), innehu lâ yey’esu min ravhillâhi illâl kavmul kâfirûn(kâfirûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 88
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيْهِ قَالُواْ يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَآ إِنَّ اللّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ ﴿٨٨﴾
Fe lemmâ dehalû aleyhi kâlû yâ eyyuhâl azîzu messenâ ve ehlenâd durru ve ci’nâ bi bidâatin muzcâtin fe evfi lenâl keyle ve tesaddak aleynâ, innallâhe yeczîl mutesaddikîn(mutesaddikîne)
YÜSUF SÜRESİ AYET 89
قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ ﴿٨٩﴾
Kâle hel alimtum mâ fealtum bi yûsufe ve ahîhi iz entum câhilûn(câhilûne)
YÜSUF SÜRESİ AYET 90
قَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَاْ يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٩٠﴾
Kâlû e inneke le ente yûsuf(yûsufu), kâle ene yûsufu ve hâzâ ahî kad mennallâhu aleynâ, innehu men yettekı ve yasbir fe innallâhe lâ yudî’u ecrel muhsinîn(muhsinîne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 81
SİZ babanıza dönün ve şöyle deyin ey babamız inan oglun hırsızlık yaptı biz ancak bildigimize şahitlik ediyoruz yoksa bilinmeyen görünmeyen alemin koruyucusu degiliz
YÜSUF SÜRESİ AYET 82
HEM içinde bulundugumuz şehre ve kendisiyle geldigimiz kervana sor biz gerçekten dogru söylüyoruz
YÜSUF SÜRESİ AYET 83
(YAKÜB) hayır nefsiniz size yaptıgınız işi süslememiş (bana düşen ) güzelce sabretmektir umulur ki ALLAH bana onların hepsini getirir şüphesiz o her şeyi bilen işi saglam yapan ve yaptıgında hikmet bulunandır dedi
yüsuf süresi ayet 84
onlardan yüzünü çeviridi ve ah yüsuf ah dedi ve üzüntüden gözlerine ak düştü artık yutkunup duruyordu
yüsuf süresi ayet 85
ALLAH a yemin olsun ki hala yüsuf u anıp duruyorsun artık gamdan eriyeceksin veya helak olup gideceksin dediler
yüsuf süresi ayet 86
ben acımı ve üzüntümü yalnızca ALLAH a arz ederim ALLAH ın (bildirmesiyle) sizin bilmyeceginiz şeyleri bilirim dedi
yüsuf süresi ayet 87
ey ogullarım haydi gidiniz de yüsuf ve kardeşi hakkında araştırma yapınız ALLAH ın rahmetinden ümit kesmeyiniz çünkü ALLAH ın rahmetinden ancak kafirler toplumu ümidini keser
yüsuf süresi ayet 88
onun yanına girdiklerinde ey ulu kişi bize ve ailemize sıkıntı geldi degersiz bir sermaye ile de geldi sen bize tamam bir ölçüye gıdag ver bize biraz da ihsanda bulun şüphesiz ALLAH ihsanda bulunanları sever dediler
yüsuf süresi ayet 89
siz cahilliginizde yüsuf a ve kardeşine ne yaptıgınızı biliyor musunuz dedi
yüsuf süresi ayet 90
A a sen yüsuf musun dediler ben yüsuf um bu da kardeşim ALLAH bize ihsan ve ikramda bulundu gerçek şu ki kim ALLAH tan korkar ve sabrederse ALLAH kesinlikle iyilik edenlerin ecrini yok saymaz dedi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder