A RAF SÜRESİ AYET 116
قَالَ أَلْقُوْاْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ
Kâle elkû fe lemmâ elkav seharû a’yunen nâsi vesterhebûhum ve câû bi sihrin azîm(azîmin).
A RAF SÜRESİ AYET 117
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
Ve evhaynâ ilâ mûsâ en elkı asâke, fe izâ hiye telkafu mâ ye’fikûn(ye’fikûne).
A RAF SÜRESİ AYET 118
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
Fe vakaal hakku ve batale mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).
A RAF SÜRESİ AYET 119
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
Fe vakaal hakku ve batale mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).
A RAF SÜRESİ AYET 120
وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
Ve ulkıyes seharatu sâcidîn(sâcidîne).
ARAF SÜRESİ 121
قَالُواْ آمَنَّا بِرِبِّ الْعَالَمِينَ
Kâlû âmennâ bi rabbil âlemîn(âlemîne).
A RAF SÜRESİ AYET 122
رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ
Rabbi mûsâ ve hârûn(hârûne).
A RAF SÜRESİ AYET 116
SİZ atın dedi onlar attıklarında insanların gözlerini büyülediler onları dehşete düşürdüler büyük bir sihir gösterdiler
A RAF SÜRESİ AYET 117
BİZDE musa ya asanı bırakı ver diye vahiyede bulunduk bir de baktılarki o onların bütün uyduklarınıyalayıp yutuyor
A RAF SÜRESİ AYET 118
ARTIK hak meydana çıktı onların bütün yaptıkları boşa gitti
A RAF SÜRESİ AYET 119
ARTIK orada maglup olmuş küçük düşmüşlerdi
A RAF SÜRESİ AYET 120 121 122
SİHİRBAZLAR hep birlikte secdeye kapanıp alemlerin rabbine musa ve harun un rabbine iman ettik dediler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder