yüsuf süresi ayet 36
وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانَ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
Ve dehale meahus sicne feteyâni, kâle ehaduhumâ innî erânî a’sıru hamrâ(hamren), ve kâlel âharu innî erânî ahmilu fevka ra’sî hubzen te’kulut tayru minhu, nebbi’nâ bi te’vîlihî, innâ nerâke minel muhsinîn(muhsinîne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 37
قَالَ لاَ يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيكُمَا ذَلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ
Kâle lâ ye’tikumâ taâmun turzekânihî illâ nebbe’tukumâ bi te’vîlihî kable en ye’tiyekumâ, zâlikumâ mimmâ allemenî rabbî, innî teraktu millete kavmin lâ yu’minûne billâhi ve hum bil âhiratihum kâfirûn(kâfirûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 38
وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَآئِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللّهِ مِن شَيْءٍ ذَلِكَ مِن فَضْلِ اللّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ
Vetteba’tu millete âbâî ibrâhîme ve ishâka ve ya’kûb(ya’kûbe), mâ kâne lenâ en nuşrike billâhi min şey’in, zâlike min fadlillâhi aleynâ ve alân nâsi ve lâkinne ekseren nâsi lâ yeşkurûn(yeşkurûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 39
يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
Yâ sâhibeyis sicni e erbâbun muteferrikûne hayrun emillâhul vâhıdul kahhâr(kahhâru).
YÜSUF SÜRE 40
مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ
Mâ ta’budûne min dûnihî illâ esmâen semmeytumûhâ entum ve âbâukum mâ enzelallâhu bihâ min sultân(sultânin), inil hukmu illâ lillâh(lillâhi), emere ellâ ta’budû illâ iyyâhu, zâliked dînul kayyimu ve lâkinne ekseren nâsi lâ ya’lemûn(ya’lemûne).
YÜSUF SÜRESİ AYET 36
ONUNLA beraber hapsaneye iki delikanlı daha girmiş biri ben rünyamda kendimi şarap sıkarken görüyorum dedidigeri de ben ise rünyamda kendimi başımın üstünde ekmek götürdügüm görüyorum ondan kuşlar yiyor dedi bize bunun tabirini haber ver çünkü biz seni iyi ve güzel insanlardan biri olarak görüyoruz dediler
YÜSUF SÜRESİ AYET 37
SİZE yiyeceginiz yemek gelecek o size gelmeden önce ben bunun tabirini sizehaber vereyim bu bana rabbimin ögrettiklerindendir çünküben ALLAH ainanmayan toplulugun dinini terkettim onlaravarya işte onlar ahireti daima inkaredenlerdir dedi
YÜSUF SÜRESİ AYET 38
ATALARIM ibrahim ishak ve yaküb un dinine uydum bizim ALLAH a hiçbir şeyi ortak koşmamız söz konusu olamaz bu bize ve insanlara ALLAH ın ihsan ve ikramıdır ancak insanların çogu şükretmezler
YÜSUF SÜRESİ AYET 39
EY benim hapishane arkadaşlarım ayrı ayrı bir çok tanrı mı daha iyidir yoksa tek şeye egemen olan ALLAH mı
YÜSUF SÜRESİ AYET 40
SİZİN onu bırakıp da taptıklarınız ancak sizin ve atalarınızın (tanrı diye ) adlandırdıgı bazı isimlerden ibarettir ALLAH onların tanrı oldukları hakkında bir delil indirmemiştir hüküm ancak ALLAH ındır o size kendisinden başkasına tapmamanızı emretmiştirdogru ve saglam din budur ancak insanların çogu bilmezler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder