HUD SÜRESİ AYET 71
وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ يَعْقُوبَ
Vemraetuhu kâimetun fe dahıket fe beşşernâhâ bi ishâka ve min verâi ishâka ya'kûb(ya'kûbe).
HUD SÜRESİ AYET 72
قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ
Kâlet yâ veyletâ e elidu ve ene acûzun ve hâzâ ba'lî şeyhâ(şeyhan), inne hâzâ le şey'un acîb(acîbun).
HUD SÜRESİ AYET 73
قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ
Kâlû e ta’cebîne min emrillâhi rahmetullâhi ve berakâtuhu aleykum ehlel beyt(beyti), innehu hamîdun mecîd(mecîdun).
HUD SÜRESİ AYET 74
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ
Fe lemmâ zehebe an ibrâhîmer rev’u ve câethul buşra yucâdilunâ fî kavmi lût(lûtın).
HUD SÜRESİ AYET 75
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ
İnne ibrâhîme le halîmun evvâhun munîb(munîbun).
HUD SÜRESİ AYET 71
HANIMI arkasında ayakta dinliyordu bunu duyunca güldü bunun üzerine ona ishak ı ishak ın ardından da yaküb u müjdeledik
HUD SÜRESİ AYET 72
VAY ben bir kocakarı şu locam da piri faniyken mi doguracagım muhakkak bu acayip bir şey dedi
HUD SÜRESİ AYET 73
SEN ALLAH ın emrine mi hayret ediyorsun ey ev halkı ALLAH ın rahmet ve bereketi sizin üzerinizdedir şüphesiz o her türlü övgüye layıktır onun ihsanı boldur dediler
HUD SÜRESİ AYET 74
İBRAHİM den korku kaybolup gittiginde kendine müjde geldi lüt un halkı hakkında bizimle mücadeleye girişti
HUD SÜRESİ AYET 75
ŞÜPHESİZ ibrahim çok yumuşak çok içli ve ( ALLAH a ) gönülden baglı olan biriydi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder