taha süresi ayet 121
فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى ﴿١٢١﴾
Fe ekelâ minhâ fe bedet lehumâ sev’âtuhumâ ve tafıkâ yahsıfâni aleyhimâ min varakıl cenneti ve asâ âdemu rabbehu fe gavâ.
taha süresi ayet 122
ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى ﴿١٢٢﴾
Summectebâhu rabbuhu fe tâbe aleyhi ve hedâ.
taha süresi ayet 123
قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى ﴿١٢٣﴾
Kâlehbitâ minhâ cemîan ba’dukum li ba’dın aduvvun, fe immâ ye’tiyennekum minnî huden fe menittebea hudâye fe lâ yadıllu ve lâ yeşkâ
taha süresi ayet 124
وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى ﴿١٢٤﴾
Ve men a’rada an zikrî fe inne lehu maîşeten danken ve nahşuruhu yevmel kıyâmeti a’mâ.
taha süresi ayet 125
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا ﴿١٢٥﴾
Kâle rabbi lime haşertenî a’mâ ve kad kuntu basîrâ(basîran).
taha süresi ayet 121
bunun üzerine her ikisi de ondan yediler derhal ayıp yerleri kendilerine açılı verdi üzerlerini cennet yapragıyla yamamaya çalıştılar adem rabbine asi oldu şaşırıp kaldı
taha süresi ayet 122
sonra rabbi onu seçti de tövbesini kabul buyurdu dogru yolu gösterdi
taha süresi ayet 123
şöyle buyurdu ikiniz hep birlikte birbirinize düşman olarak oradan inin eger benden size bir rehber gelir de kim benim (gönderdigim ) rehber uyarsa işte o sapıklıga düşmez hüsrana ugramaz
taha süresi ayet 124
kim benim ögüt (olan kur an ımdan ) yüz çevirip uzaklaşırsa ona dar sıkıntılı bir geçimlik vardır kıyamet günü onu kör olarak diriltiriz
taha süresi ayet 125
o(ahirette) ey rabbim beni niçin kör olarak dirilttin oysa ben gören biriydim diyecektir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder